معدن اورانیوم (دلیل اصلی حضور آمریکا در افغانستان)
درگیری های بین المللی در افغانستان که در سال ۲۰۰۱ و پس از حملات ۱۱ سپتامبر در آمریکا شروع شد، شامل سه مرحله می باشد.
مرحله اول سرنگونی طالبان که تنها دو ماه به طول انجامید. مرحله دوم از سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۸ بود که با راهبرد ایالات متحده برای به ظاهر شکست دادن شبه نظامیان طالبان و بازسازی نهادهای اصلی دولت افغانستان مشخص شد.
مرحله سوم،چرخشی بود به سمت یک دکترین ضد شورش کلاسیک که در سال ۲۰۰۸ آغاز شد و با تصمیم باراک اوباما در سال ۲۰۰۹ مبنی بر تمدید موقت حضور نظامیان آمریکایی در افغانستان همراه شد.
تقریباً تمامی اهداف رویکرد جدید محقق نشد و به شکست انجامید. آمار حملات شورشیان و مجروحین غیر نظامی هم چنان به شکل نگران کننده‌ای زیاد بود، در حالی که بسیاری از واحدهای ارتش و پلیس افغانستان که وظایف امنیتی بر دوش آنان بود، آمادگی لازم برای توقف شبه نظامیان وشورشیان را نداشتند.
در زمانی که ایالات متحده آمریکا و ناتو مأموریت مبارزاتی خود را به صورت رسمی در دسامبر سال ۲۰۱۴ پایان دادند، آمریکا به طور قابل توجهی تعداد نیروهای نظامی‌اش را کاهش داد؛ ولی به نظر می‌رسید که آمریکا به دنبال ساماندهی حضور با شکلی دیگر در افغانستان باشد. مرحله‌ای جدید؛ یعنی مرحله‌ی اورانیوم.
افغانستان دارای منابع وسیعی از فلزات، نقره، طلا، مس، کبالت، اورانیوم، لیتیم، سوخت، گاز، زمرد، یاقوت، لاجورد و سایر مواد معدنیگران بها و نادر است.
زمین شناسان ارزش منابع معدنی افغانستان را تا ۳ هزار میلیارد دالر تخمین زده‌اند. در این بین اورانیوم یک عنصر بسیار مهم در تولید برق در نیروگاه های هسته‌ای است. هم چنین ماده‌ای کاربردی و اصلی است برای ایجاد سایر عناصری که دارای عدد اتمی بیشتری نسبت به اورانیوم می‌باشند. اما کاربرد اصلی این عنصر همان چیزی است که باعث شده آمریکایی‌ها به دنبال این عنصر ارزشمند باشند، یعنی کاربرد نظامی برای تأمین انرژی زیر دریایی‌های اتمی وهم چنین سلاح‌های اتمی.
ایالات متحده آمریکا به بهانه مبارزه با تروریسم در افغانستان، اورانیوم ایالت هلمند را به سرقت می‌برد. هلمند یکی از ولایت های جنوبی کشور است که از زمان آغاز حضور نیروهای خارجی در افغانستان و پس از سقوط طالبان، صحنه جنگ و درگیری بوده است. از غارت منابع معدنی توسط آمریکایی‌ها به ویژه در جنوب هلمند چند سال می‌گذرد.
در دسترس بودن منابع اورانیوم در منطقه خانشین و وجود مجهزترین و بهترین پایگاه نظامی آمریکا درهلمند، ارسال چندین هواپیمای ترابری غول پیکر پر از اورانیوم از افغانستان را تسهیل کرده است.
پس از حضور ۱۶ ساله در افغانستان، فرایند مبارزه با تروریسم به استثمار یک کشور توسط ایالات متحده آمریکا تبدیل شده است و آن چه در این بین توسط ایالات متحده ایجاد می‌شود چیزی جز مرگ، فقر، وابستگی، خود باختگی و رشد تروریسم برای مردم افغانستان نیست.
شهلا رضایی